جایگاه «پژوهش» در نظام آموزشی
حال سؤال این است که به راستی جایگاه پژوهش در نظام آموزشی ما کجاست؟ برنامهریزان آموزشی چه میزان به کارکردهای حوزه پژوهش واقف هستند؟ یافتههای پژوهشی در نظام آموزشی آن تا چه اندازه مبنای برنامهریزی، تصمیمسازی و تصمیمگیری قرار میگیرند؟ اقبال عمومی معلمان ما از این مهم تا چه اندازه است؟ آنها تا چه حد با تکنیکها و روشهای نوین و علمی پژوهش آگاهند؟ آیا عوامل انگیزشی برای ترغیب معلمان به پژوهش وجود دارد؟
آموزش و پرورش باید به تفکر انتقادی، ارتباطات اثربخش و روش حل مسأله توجه و تنها به انتقال دانش و حقایق اکتفا نکند. این وزارتخانه باید از فرصتها و شرایط جدید برای یادگیریهای بهنگام دانشآموزان بهره گیرد و راهحلهای برقراری ارتباط و تبادل ایدهها را به طور مؤثر در دانشآموزان با توجه به تفاوتهای فردی ارائه دهد. پژوهنده شدن معلمان سبب رشد پرسشگری در محیط مدرسه و کلاس میشود. اگر آموزش مبتنی بر پژوهش باشد، به ناچار بافت مدرسه سراسر بر مبنای پرسشها و پاسخها شکل خواهد گرفت. در نتیجه ضمن بالنده شدن خود معلمان، دانشآموزان نیز روحیه پژوهشگری و پرسشگری پیدا خواهند کرد.